Τοκετός

Ο ΤΟΚΕΤΟΣ

1. Το πρώτο στάδιο του τοκετού:

Ο τοκετός έχει 3 στάδια. Το πρώτο είναι συνήθως και το μεγαλύτερο σε χρονική διάρκεια. Συνήθως, διαρκεί από 6 έως 12 ώρες, αν και σε γυναίκες που έχουν γεννήσει στο παρελθόν, μπορεί να είναι συντομότερο. Κατά το στάδιο αυτό, οι συσπάσεις της μήτρας οδηγούν σε διαστολή του τραχήλου της μήτρας.

Το πρώτο στάδιο του τοκετού ξεκινά με τη λανθάνουσα φάση. Κατά τη λαθάνουσα φάση, οι ήπιες ασύντακτες ωδίνες, θα οδηγήσουν σε σταδιακή διαστολή του τραχήλου.

Τα σημάδια της λανθάνουσας φάσης είναι τα ακόλουθα:

• Συσπάσεις της μήτρας:

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ειδικά τις τελευταίες εβδομάδες, είναι φυσιολογικό να έχετε ελαφρές συσπάσεις της μήτρας. Αυτές ονομάζονται προπαρασκευαστικές ωδίνες (συσπάσεις Braxton Hicks). Αυτές οι συσπάσεις είναι συνήθως ανώδυνες.

Όταν ξεκινήσει ο τοκετός, καθώς η μήτρα συσπάται, η γυναίκα νιώθει έντονο πόνο περιόδου. Καθώς ο τοκετός προχωρά, οι συσπάσεις γίνονται πιο επώδυνες, κρατούν περισσότερο και έρχονται με μεγαλύτερη συχνότητα. Οι συσπάσεις της μήτρας βοηθούν την κάθοδο της κεφαλής του μωρού εντός της λεκάνης της μητέρας. Ταυτόχρονα, βοηθούν στη διαστολή του τραχήλου της μήτρας (δηλαδή το άνοιγμα του τραχήλου).

• Μικρή κολπική αιμόρροια με συνοδεία βλέννης:

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ο τράχηλος επενδύεται από ένα βύσμα βλέννης. Αυτή η τραχηλική βλέννη συνήθως φεύγει με την έναρξη του τοκετού. Αυτή η μικρή ποσότητα βλέννης ενδέχεται να συνοδεύεται από μικρή ποσότητα αίματος. Εάν, ωστόσο, διαπιστώσετε ότι χάνετε μεγαλύτερη ποσότητα αίματος, θα πρέπει να συμβουλευθείτε επειγόντως το μαιευτήρα σας. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να τονιστεί ότι δε χάνουν όλες οι γυναίκες αυτή την τραχηλική βλέννη.

• Αυτόματη ρήξη του θυλακίου:

Στις περισσότερες γυναίκες η ρήξη θυλακίου γίνεται όταν ξεκινήσει ο τοκετός. Ωστόσο, σε ορισμένες γυναίκες η ρήξη θυλακίου μπορεί να συμβεί πριν την έναρξη του τοκετού.

Όταν συμβεί η ρήξη των υμένων, θα νιώσετε κάτι σαν ζεστό υγρό, είτε σε μεγάλη είτε σε μικρή ποσότητα, να τρέχει ανάμεσα στα πόδια σας. Φυσιολογικά το αμνιακό υγρό είναι καθαρό και έχει αχυροκίτρινο χρώμα. Κάποιες φορές είναι δύσκολο να ξεχωρίσετε το αμνιακό υγρό από τα ούρα. Επίσης, ενδέχεται το αμνιακό υγρό να είναι αναμεμειγμένο με ελάχιστη ποσότητα αίματος. Θα πρέπει να επικοινωνήσετε επειγόντως με το γυναικολόγο σας εάν:

• Τα αμνιακά υγρά είναι δύσοσμα ή είναι κεχρωσμένα (έχουν πρασινωπό ή καφέ χρώμα).

• Έχετε αιμορραγία.

• Πόνος χαμηλά στη μέση:

Οριμένες γυναίκες μπορεί να νιώσουν έντονο πόνο στη μέση καθώς ξεκινά ο τοκετός.

Μετά το πέρας της λανθάνουσας φάσης, θα ξεκινήσει η ενεργητική φάση του πρώτου σταδίου. Οι ωδίνες γίνονται πιο επώδυνες, διαρκούν περισσότερο και είναι πιο ρυθμικές. Όταν ξεκινά η ενεργητική φάση, η διαστολή του τραχήλου είναι 3 εκατοστά.

Κατά το πρώτο στάδιο του τοκετού, η έγκυος υποβάλλεται σε τακτικές κολπικές εξετάσεις, ώστε να μπορούμε να παρακολουθούμε την εξέλιξη του τοκετού. Ταυτόχρονα, παρακολουθούμε τους καρδιακούς παλμούς του εμβρύου. Αυτό συνήθως γίνεται με τη χρήση ενός ηλεκτρονικού μόνιτορ που καταγράφει τόσο τους εμβρυικούς παλμούς όσο και τις συσπάσεις της μητέρας.

Η διαστολή του τραχήλου πρέπει να φτάσει τα 10 εκατοστά, ώστε να μπορεί το μωρό να γεννηθεί κολπικά. Αυτό ονομάζεται τελεία διαστολή. Καθώς η γυναίκα πλησιάζει στο τέλος του πρώτου σταδίου, ενδέχεται να έχει την επιθυμία «να σπρώξει».

Όταν ο τοκετός εξελίσσεται αργά:

Ορισμένες φορές ο τοκετός εξελίσσεται πιο αργά από το αναμενόμενο. Αυτό μπορεί να ωφείλεται σε ποικίλους λόγους, π.χ. οι συσπάσεις δεν έρχονται συχνά ή δεν έχουν όση ένταση απαιτείται, το μωρό δεν έχει πάρει τη σωστή θέση κτλ. Όταν ο τοκετός εξελίσσεται αργά, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε διάφορα μέσα ώστε να βοηθήσουμε το μωρό και τη μητέρα.

• Τεχνητή ρήξη των υμένων (ή αλλιώς τεχνητή ρήξη του θυλακίου):

Με την τεχνητή ρήξη των υμένων, οι συσπάσεις μπορεί να γίνουν πιο επώδυνες και περισσότερο συχνές. Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται μόνη της ή σε συνδυασμό με χορήγηση ωκυτοκίνης.

• Χορήγηση ωκυτοκίνης:

Η ωκυτοκίνης χορηγείται με ορό ενδοφλεβίως. Η χρήση της ωκυτοκίνης κάνει τις συσπάσεις πιο επώδυνες και συχνότερες.

2. Το δεύτερο στάδιο του τοκετού:

Το δεύτερο στάδιο του τοκετού ξεκινά όταν έχει ολοκληρωθεί η διαστολή του τραχήλου και ολοκληρώνεται με τη γέννηση του μωρού.

Όταν ο τράχηλος είναι σε τελεία διαστολή (10 εκατοστά), οι συσπάσεις της μήτρας θα οδηγήσουν σε περαιτέρω κάθοδο του μωρού εντός της λεκάνης της μητέρας. Όταν το μωρό κατέβει αρκετά, τότε η μητέρα ξεκινά την εξώθηση με την καθοδήγηση του γιατρού της.

Όταν το κεφάλι του μωρού φθάσει στην έξοδο του κόλπου, ο γιατρός ίσως χρειαστεί να κάνει περινεοτομή στη μητέρα, ώστε να διευκολυνθεί η έξοδος της κεφαλής του μωρού και να αποτραπούν μεγαλύτερες ρήξεις του κόλπου. Μόλις εξέλθει το κεφάλι του μωρού, το υπόλοιπο σώμα εξέρχεται εύκολα με τις επόμενες 1-2 συσπάσεις.

3. Το τρίτο στάδιο του τοκετού:

Το τρίτο στάδιο του τοκετού, που ονομάζεται και υστεροτοκία, συμβαίνει αφού γεννηθεί το μωρό, όταν η μήτρα συσπάται και εξέρχεται ο πλακούντας από τον κόλπο της μητέρας.

Συνήθως, χορηγείται στη μητέρα φάρμακο που θα βοηθήσει ώστε να συσπασθεί η μήτρα και να αποκολληθεί από αυτήν ο πλακούντας.

Μετά την έξοδο του πλακούντα, γίνεται συρραφή της περινεοτομής και άλλων τυχόν ρήξεων του κόλπου που συνέβησαν κατά τον τοκετό.